فیبروم

فیبروم ها توده هایی هستند که در داخل رحم یا حتی روی رحم خانم ها به صورت غیر طبیعی رشد می کنند. فیبروم ها یا تومور های خوش خیم هستد که در بعضی مواقع ممکن رشد زیادی کنند و آنقدر بزرگ شود که باعث ایجاد درد هایی در شکم و یا خون ریزی های شدید ماهیانه شوند.

این تومور های فیبروم، تومور هایی خوش خیم هستند که در حالت عادی هیچ گونه علائم و یا نشانه ای ندارند و غیر سرطانی هستند. در طی معاینات لگنی این فیبروم ها تشخیص داده می شوند. در معاینه های لگنی و معاینه های شکمی ممکن است به وجود یک توده ی غیر معمول که سفت است، پی برده شوند.

فیبروم چیست

برای تشخیص فیبروم در رحم از سه طریق می توان به نتیجه رسید. از طریق سونوگرافی، MRI و هیستروسکوپی می توان به وجود تومور های فیبروم در رحم پی برد.

پزشک برای صحت تشخیص وجود تومور فیبروم از سونوگرافی استفاده می کند که در سونوگرافی از امواج صوتی استفاده می شود. پزشک دستگاه سونوگرافی را بر روی شکم حرکت می دهد و تصویری از رحم روی صفحه مانیتور تشکیل می شود که وجود و محل دقیق تومور فیبروم را در رحم نشان می دهد.

در MRI هم که از لگن گرفته می شود از قسمت های تخمدان ها و لگن و بافت های دیگر درونی تصاویری تشکیل می دهد که در آن می توان به وجود دقیق تومور فیبروم رسید. در روش تشخیص تومور فیبروم از طریق هیستروسکوپی، متخصص از راه دهانه رحم یک لوله چراغ دار که کوچک است را وارد می کند که از طریق آن به راحتی می توان لوله ی فالوپ و همچنین رحم و دیواره های رحم را مشاهده کرد و وجود یا عدم وجود تومور فیبروم را تشخیص داد.

درمان فیبروم

فیبروم ها غالبا خوش خیم هستند، بنابراین تولید و رشد فیبروم ها خود به خود پس از مدتی  متوقف و تمام می شود. درست است که فیبروم ها اکثرا خوش خیم هستند اما فدر بیمار نباید سهل انگاری کند و باید تحت درمان و نظارت پزشک متخصص قرار بگیرد و دوره ی درمان را بگذراند.

روش های درمانی تومور فیبروم در افراد مختلف قطعا متفاوت خواهد بود. با توجه به معاینه های پزشک متخصص که برای بیمار در نظر می گیرد و بیمار آن را انجام می دهد، متخصص تعیین می کند که از چه روشی برای از بین بردن فیبروم استفاده کند. در بعضی از بیماران پزشک معالج، فیبروم را به روش جراحی از رحم خارج می کنند.

در بعضی دیگر از بیماران بسته به تشخیص پزشک دارو هایی برای بیمار تجویز می شود که وقتی بیمار ان را مصرف می کند تقریبا در بدن او یک حالت یائسگی موقت به وجود می اید که این یائسگی موقت باعث کم شدن سایز و اندازه ی فیبروم می شود. روش دیگر خارج کردن فیبروم از رحم آمولیزاسیون شریان رحمی می باشد که این روش ممکن است عوارضی جانبی را برای بیمار به دنبال داشته باشد.

برخی از باور های اشتباه به غلط در بین خانم ها رواج یافته است که این فیبروم های رحمی ممکن است عامل نازایی شود، که این گفته کاملا اشتباه است و صحت ندارد. بنابراین اگر بیمار تحت درمان و مراقبت های پزشک متخصص قرار بگیرد احتمال حاملگی که هیچ کاهش نمی یابد بلکه افزایش هم می یابد.

جدید ترین روش درمان فیبروم

یکی از تحول های پزشکی بسیار مهم در رابطه با فیبروم های رحمی، جراحی با هیستروسکوپ است است. روش جراحی با هیستروسکوپ امروزه در سراسر جهان رواج یافته است.

فیبروم های رحمی ممکن است ناراحتی ها و عوارض بسیاری را به همراه داشته باشد. در بعضی از بیماران فیبروم ها حتی با سایز کوچک نیز  ممکن است باعث خون ریزی های شدیدی شوند و در بیمار مشکل آفرینی کند. در بعضی مواقع فیبروم های رحمی باعث نازایی در بیماران و یا حتی سقط جنین شود که در این نوع بیماران، بدخیم شدن فیبروم ها بیشتر اتفاق می افتد.

در گذشته از بین بردن فیبروم های رحم کاری بسیار سخت و همراه با عوارض های مخصوص به خود بود، اما امروزه با روش درمانی هیستروسکوپ، درمان فیبروم های رحمی بسیار راحت و آسان شده است. برای انجام جراحی هیستروسکوپ، باید متخصص زنان بسیار ماهر و با تجربه باشد و دستگاه مخصوص این جراحی را هم داشته باشد زیرا این دستگاه در اختیار همه متخصصان زنان نمی باشد.

علت فیبروم چیست؟

علت اصلی تولید فیبروم در رحم هنوز مشخص نشده است. به دلیل تاثیراتی که هورمون استروژن در رحم ایجاد می کند تومور های فیبروم در اثر رشد بیش از حد سلول های عضلانی رحم به وجود می آیند.

تومور فیبروم می تواند ارثی هم باشد و در خانواده ای که زنان سابق آن تومور فیبروم داشته اند خطر ابتلا به تومور فیبروم بیشتر است. در نقاط مختلف رحم، تومور های فیبروم تولید و رشد می کنند و سایز آن ها نیز با یکدیگر متفاوت است. فیبروم های رحم انواع مختلفی دارند از جمله : فیبروم های داخلی، فیبروم های ساب موکوز، فیبروم های پنداکوله و فیبروم های ساب سروز را می توان برای انواع فیبروم ها ی رحم نام برد.